Είναι περίεργο δεν είναι;
Μια κυβέρνηση η οποία:
1/ Είχε στην κορυφή της (φευ νικηφόρας…) πολιτικής ατζέντας της την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.
2/Εχει στην κορυφή της ιδεολογικής της συγκρότησης το δόγμα «νόμος και τάξη».
3. Έχει ενισχύσει μέχρι παρεξηγήσεως τους κατασταλτικούς μηχανισμούς των διωκτικών αρχών. Με νόμους, με προσωπικό , με εξοπλισμό, με γενναία παροχή ασυλίας.
4/ Κινητοποιείται με εντυπωσιακή ταχύτητα , «δύναμη πυρός» και βιαιότητα όταν έχει απέναντι οποιαδήποτε σχεδόν διαδήλωση , φτωχοδιάβολο, Ρομά κλπ.
5/ Έχει θέσει σε μόνιμη αστυνομική πολιορκία τον «εχθρικό θύλακα» των Εξαρχείων .
Πως γίνεται λοιπόν μια τέτοια κυβέρνηση -που μετρά μάλιστα δεκαετίες στην διακυβέρνηση της χώρας- να μην μπορεί (...) να τα βάλλει με την «οπαδική βία» όπως βολικά βάφτισαν τους στρατούς των εγχώριων «αγορών» του ποδοσφαίρου;
Πως γίνεται να σέρνεται αδιατάραχτη , συνεχής, θανατηφόρα και εν μέση οδό η βία των οργανωμένων;
Το θέμα δεν είναι πράγματι εύκολο ούτε μονοσήμαντο αλλά αναρωτιέται κανείς: Πως γίνεται να έχουμε εκτελέσεις εν ψυχρώ , τοποθετήσεις βομβών σε σπίτια διαιτητών, ένοπλες εισβολές σε γήπεδα, ολοφάνερο πατρονάρισμα με δηλώσεις, συμπεριφορές και κρυφή αλλά αλαλάζουσα υποστήριξη των χουλιγκάνων από τους ιδιοκτήτες και να μην κουνιέται φύλλο; Πως γίνεται να έχουμε έναν ακόμη νεκρό και το λεγόμενο πρωτάθλημα να συνεχίζεται κανονικά με ενός λεπτού (και δεκαετιών υποκρισίας) σιγή;;
Πως γίνεται; Είναι θέμα ικανότητας; Ιεραρχήσεων; Οικονομικής δυσπραγίας; Θεσμικής δυσκολίας;
Εγώ το ψάχνω. Δικό σας…
