Τα δέκα ράμματα μιας λοβοτομής

Η απουσία της ΕΡΤ βοήθησε (;) κάπως να καταλάβουμε τι εστί το βερίκοκο της παράδοσης ζωτικών δημόσιων αγαθών (ενημέρωση –συχνότητες εν προκειμένω…) στην «επιχειρηματικότητα».

Σύμφωνα λοιπόν με τους αξιότιμους ιδιοκτήτες της ενημέρωσης οι Έλληνες σήμερα ζουν σε μια χώρα όπου:

1. Υπάρχουν μόνο δύο κόμματα τα οποία κυβερνούν μαζί οπότε μοιράζονται όλο το χ΄ρονο προβολής. Τα άλλα είναι κάτι έξαλλοι περιθωριακοί, παντελώς  ασήμαντοι,  που και τα  μονόλεπτα. πολλά τους πέφτουν αλλά ας είναι καλά το ΕΣΡ..
2. Στην Ελλάδα το σύνολο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής εκφράζεται βασικά από καμιά δεκαριά συγκεκριμένους πολιτικούς της Βουλής και 2-3 καθηγητές (ανεξάρτητους πάντα...) οι οποίοι ομονοούν εντυπωσιακά: "μνημόνιο ή θανατος"… Εναλλακτικές σκέψεις δεν υπάρχουν! Επίσης δεν υπάρχουν σύλλογοι , συνδικάτα, επιμελητήρια (πλην Μίχαλου…), συλλογικότητες, «σκέτοι άνθρωποι».
3. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που είχε κάτι προβληματάκια η οποία όμως τώρα νοικοκυρεύεται και προχωρεί. Αυτό βεβαιώνουν όλοι οι υπουργοί και οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες- αυτίο βλέπουμε- διαβάζουμε... 
4. Η Ελλάδα είναι μια ανέμελη και χαρούμενη χώρα. Ασχολείται από το πρωί μέχρι το βράδυ (οπότε αναλαμβάνει ο Πρετεντέρης…) με δεσμούς, χωρισμούς, μαγειρική (και μάλιστα … γκουρμέ!), κοιλιακούς, τσακωμούς «διασημοτήτων», βραβεία κάθε λογής,  ζώδια και  άστρα.
5. Η Ελλάδα δεν έχει προβλήματα πέραν της λήψης των δόσεων από την τρόικα. Οι, κυρίως κινέζικες, επενδύσεις προχωρούν ολοταχώς, ο τουρισμός σκίζει, το κράτος εξυγιαίνεται και πουλιέται. Όλα τα άλλα πάνε πρίμα γι αυτό κανείς δεν ασχολείται π.χ  οι κοινωνικές παροχές εξευρωπαΐζονται, η δημοκρατία θωρακίζεται , η Βουλή δουλεύει ρολόι, το περιβάλλον είναι παράδεισος, οι δρόμοι μας θαυμάσιοι , το ίδιο νοσοκομεία και σχολεία.Οπότε τι να δείξεις- τι να θίξεις...
6. Ως εκ των παραπάνω, η  Ελλάδα δεν έχει ανέργους, «δραπέτες» με διδακτορικά, άστεγους, ανασφάλιστους, νεόπτωχους, «εξαφανισμένους»  μαγαζάτορες, αναίτια υπερχρεωμένους  εργαζόμενους σε συνθήκες γαλέρας, απολυμένους, σιτιζόμενους και ενδυόμενους από κάδους, Κι αφού δεν έχει τι να δείξεις και τι να γράψεις!
7. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι στο σύνολό τους καθάρματα. Τόσο πολύ που  καλά τους κάνει η κυβέρνηση  και δεν μιλάει μαζί τους αλλά τους παραπέμπει στα ΜΑΤ,.τα δικαστήρια και τα στρατοδικεία . Λαμόγια εκ γενετής και εκ πεποιθήσεως, διορίστηκαν  ετσιθελικά με ρουσφέτια κάποιας άγνωστης και ανώνυμης εξουσίας, τεμπελιάζουν, κλέβουν, σαμποτάρουν, εμποδίζουν μεταρρυθμίσεις, κλέβουν φόρους, σπαταλάνε στα μπουζούκια. Και το χειρότερο: διακατέχονται από βαριά σαδομαζοχιστικά σύνδρομα: ενώ δεν έχουν προβλήματα , κάθε τρεις και λίγο σπαταλάνε μερικά μεροκάματα σε απεργίες για να απολαύσουν την ταλαιπωρία του λαουτζίκου. Πώς να δείξεις τέτοιους βρωμιάρηδες;;;
8. Οι επιχειρηματίες στην Ελλάδα είναι κάτι ευπρεπείς (= κοστούμι γραβάτα απαραιτήτως..) κύριοι που καίγονται από την επιθυμία να βοηθήσουν την πατρίδα αλλά δεν μπορούν γιατί είναι υπό διωγμό από το σοβιετικό καθεστώς και τις συντεχνίες. Πληρώνουν απίκο τους φόρους και τις εισφορές τους, δεν ξέρουν τι πάει να πει Οφσορ και τέτοια,  πληρώνουν αμέσως τους μισθούς, σέβονται στο ακέραιο τα δικαιώματα των εργαζομένων  τους, το περιβάλλον, την καρέτα- καρέτα, παίρνουν τρελά ρίσκα για να κάνουν επενδύσεις, επενδύουν αυτοδύναμα χωρίς την μισητή κρατική βοήθεια και ταις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, έχουν ματώσει στην καινοτομία και στον εκσυγχρονισμό , και όταν η επιχείρηση πέσει σε ξέρα φταίει η κρατική γραφειοκρατία και οι συνδικαλιστές. Γι αυτό χάνονται από την πιάτσα και αποσύρονται ολοφυρόμενοι (για την πατρίδα ε…) στα μέγαρα που το σοβιετικό καθεστώς παρέλειψε να τους εθνικοποιήσει παρά το ότι βάρεσαν κανόνι…  Α ναι . Και είναι όλοι καλοί χριστιανοί….  
9. Η Ελλάδα ακούει και βλέπει με τρομακτική σύμπνοια την ίδια ακριβώς μουσική!: Κιάμος, Οικονομόπουλος , Πάολα, Φουρέιρα, Παντελίδης, Βισοβανδή, Ρουβάς, Παπαρίζου και άλλοι μερικοί πιο ποιοτικοί (αν και η μουσική είναι μία…) όπως Ρέμος, Χατζηγιάννης, Αντζελα κλπ
10. Τέλος οι Έλληνες είναι βιολογικά ομογενείς σε απίστευτο βαθμό. Οι γυναίκες είναι  όλες (!) ξανθές , αδύνατες , με ολοστρόγγυλα και ανορθωμένα στήθη, σαρκώδη χείλη και χωρίς ρυτίδες!. Οι δε άντρες είναι όλοι «κούκλοι». Όσοι δεν έχουν κοιλιακούς τσιμέντο, είναι ή ηλικιωμένοι ή  unisex.  

 Μπορώ λοιπόν να μην λατρεύω την πατρίδα μου; Είμαι λαμόγιο (=εργαζόμενος), σέρνω μια νταλίκα προβλήματα, οι κοιλιακοί μου έχουν γίνει …ένας, δεν ακούω Πάολα, έχω γνωρίσει παιδιά στην πείνα, έχω φίλους κατεστραμμένους, ανίψια άνεργα και ξενιτεμένα, κουμπάρους με μισθό 600 για 14 ώρες μαύρης  δουλιάς, με πολιορκεί μια περιρρέουσα κατάθλιψη, μίγμα απόγνωσης , διάψευσης και  αυτολύπησης αλλά την πατρίδα που μου δείχνουν την λατρεύω. Την πατρίδα που μου δείχνουν με πάθος ο Μπάμπης, ο Γιάννης, η Ελένη, ο Φώτης-Μαρία, η Τατιάνα, ο Νίκος, ο Νίκος, ο Γρηγόρης, η Όλγα, η Ελεονόρα κι εκείνες οι ζουμπουρλούδες ξανθές και οι τσαχπίνηδες των πάνελς. Την βλέπω και ξεχνιέμαι! Είναι άνετη , λαμπερή, μιλάει την κοινή λογική. Δεν είναι σαν κι εμένα…