ΕΝΑ ΤΡΟΜΕΡΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ "ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ"!

Εκεί γύρω στις 8 μμ έβλεπα ειδήσεις. Κύρια –ακόμη και πρώτη- είδηση οι χαζομαγκιές του κ Πολάκη. Ήταν επίσης το λουκέτο στην «Ηλεκτρονική» , η επίσκεψη της κας Γεννηματά στον Πειραιά, νέα από την Ειδομένη, ρεπορτάζ για την αύξηση του ΦΠΑ.

Νόμιζα πως ξύπνησα σε μια νέα Ελλάδα! Σε μια Ελλάδα όπου η είδηση, η αυθεντική ενημέρωση, το ρεπορτάζ πήραν το περιεχόμενο που αξίζουν.

Τα Ελληνικά ΜΜΕ ανακάλυψαν και αφιέρωσαν κάμποσο χρόνο στα «λουκέτα στις επιχειρήσεις»!. Άργησαν λίγο αφού είχαν «ξεχάσει» τα  μέχρι τώρα 250.000 λουκέτα αλλά κάλλιο αργά…

Ανακάλυψαν επίσης  (είχαν και ρεπορτάζ!!!) ότι «άνθρωποι πετάγονται στον δρόμο», ότι ο υπάρχει «εφιάλτης της ανεργίας». Θα πεις χρειάστηκε να φτάσει η ανεργία από 9% στο 25% για να το ανακαλύψουν , θα θυμηθείς πως  οι ίδιοι ακριβώς έλεγαν «δώσε κι άλλο» όταν απολύονταν κλοτσηδόν καθαρίστριες, καθηγητές, σχολικοί φύλακες κλπ αλλά δεν βαριέσαι…

Ανακάλυψαν τις δίκαιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων!! Ναι ναι.. Τις δείχνουν, δίνουν χρόνο , κάνουν ρεπορτάζ, προβάλλουν τα αιτήματα. Μέχρι τώρα οι απεργίες έμπαιναν στα ΜΜΕ μόνο για να σιχτιριστούν ή για να φωτιστούν άπλετα τυχόν επεισόδια. Θυμόσαστε; «Αντικοινωνική δράση» , «κόλαση στο κέντρο της Αθήνας», «υπονόμευση της δημοκρατίας», «συντεχνίες που  διεκδικούν προνόμια» κλπ.  Έχετε καταλάβει πόσο καιρό έχει να ακουστεί το αίτημα «να περιοριστούν ή και να απαγορευτούν οι πορείες στο κέντρο»;…

Ανακάλυψαν επίσης το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών με πάμπολλες «ζωντανές συνδέσεις» , ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις.. Ανακάλυψαν τον ανθρώπινο πόνο και την απόγνωση  , «τις ζωές που χάνονται στις λάσπες». Καπάκι, ανακάλυψαν την «αδιαφορία, τη σκληρότητα και τις ανεπάρκειες της εξουσίας». Μέχρι τώρα οι απελπισμένοι ήταν γι αυτούς  «υγειονομικές βόμβες», «ισλαμικός κίνδυνος» , «κατακτητές των πόλεων μας» που τους άξιζαν Αμυγδαλέζες , βίαιες επιχειρήσεις σκούπα του κ. Δένδια και απειλές ύφους  Γεωργιάδη. Όμως ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας..

Ανακάλυψαν επίσης πως η  φορολογία έχει γονατίσει τον κόσμο και τις επιχειρήσεις. Μέχρι τώρα ήταν της γραμμής πως οι θηριώδεις αυξήσεις στη φορολογία ήταν «αναγκαία διαρθρωτική μεταρρύθμιση» και «καλά να μας κάνουνε τέτοιοι αχρείοι φοροφυγάδες που είμαστε όπως π.χ η κα Μαρία που δεν κόβει αποδείξεις στο περίπτερο».

Το κυριότερο όμως κέρδος , η μέγιστη  μετάλλαξη είναι ότι ανακάλυψαν πως θεμελιώδης σκοπός της δημοσιογραφίας είναι να «ελέγχει την εξουσία». Τι μαστίγωμα είναι αυτό! Που σε πονεί και που σε σφάζει.! Από τα θέματα «πολιτικού πολιτισμού περί την ενδυμασία » μέχρι την φορολογία και από τα «άθλια Αγγλικά του Τσίπρα» μέχρι την ανεργία ο έλεγχος στην εξουσία είναι καθημερινός, πυκνός και αμείλικτος. Θα πείτε πως, μέχρι χτές, η σκληρότερη ερώτηση που έκαναν στην εξουσία ήταν το «τι γνώμη έχετε για την προστασία της χελώνας». Θα θυμηθείτε πως έφτασαν να αφήσουν τον Σαμαρά να κάνει μόνος του ερωτήσεις στον εαυτό του  αλλά μην είστε πλεονέκτες. .

Υπολόγισα πως αυτή η …μετάλλαξη, χρονικά συμπίπτει απολύτως με την (έτσι ή αλλιώς) ιστορική αλλαγή κυβέρνησης που συνέβη στη χώρα. Και λέω: Ιδού μια τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την οποία μόνο ευγνωμοσύνη μπορεί να νιώθει κάθε γνήσιος  δημοκράτης! Ξέρετε τι είναι να καταφέρει  η κυβέρνηση να υπερασπίζει ε ο κ.Πορτοσάλτε τους «καημένους του πρόσφυγες» και ο  Πρετεντέρης τους «ανθρώπους που πετάγονται στους δρόμους»; Μεγάλη δουλειά, ιστορική..

Αν το σοβαρέψουμε λίγο κλείνοντας. Οι μεταστροφές είναι πολλές και βαθιές. Είναι προφανές ότι τα συστημικά ΜΜΕ «ανακάλυψαν» τα δίκαια των εργαζομένων, των ανέργων ,  των μεταναστών, την λιτότητα και την φοροεπιδρομή για να χτυπήσουν μέσω της κυβέρνησης τις ιδέες που τρέμουν.

Οι παραπάνω κωλοτούμπες ωστόσο βοηθούν θαρρώ για να καταλάβει κανείς σε τι  κόσμο ενημέρωσης ζούμε και μέσω αυτού σε τι δημοκρατία ζούμε. Να καταλάβει ποιοι σκούζουν για τις «διώξεις απόψεων» που έκανε η ΕΣΗΕΑ για το πραξικοπηματικό όργιο που επιτέλεσαν τα μεγάλα ΜΜΕ στο δημοψήφισμα του 2015.

Φτάνουν (φτάνουν;)  όμως επίσης για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη μελετητική και πολιτική δουλειά χρειάζεται να γίνει –πολύ πέρα και πολύ βαθύτερα από την χορήγηση αδειών και τη διαπλοκή- για να μπει  η ενημέρωση στο αυθεντικά δημοκρατικό πλαίσιο που χρειάζεται η κοινωνία.